Smalahove to tradycyjne danie norweskie, ugotowana i wędzona głowa owcy podawana w okresie przedświątecznym. Tradycja ta ma na celu pełne wykorzystanie każdej części zwierzęcia, aby uniknąć marnotrawstwa.
W okresie przedświątecznym można ją znaleźć na półkach w każdym sklepie spożywczym. Przyjrzyjmy się temu daniu z bliska.
Historia i tradycja
Spożywanie smalahove zaczynało się zwykle na początku listopada, a ostatnia porcja była jedzona w ostatnią niedzielę przed Bożym Narodzeniem, znaną jako skolte-søndag. W wielu wioskach ten zwyczaj trwa do dziś.
Smalahove dawniej było uważane za codzienny posiłek i często jedzono je z kwaśnym mlekiem. Jeśli było podawane jako danie świąteczne, zazwyczaj towarzyszyło mu piwo słodowe.
Owce zazwyczaj zabijano na miejscu w gospodarstwie, a głowę opalano aby usunąć resztki wełny, w specjalnym eldhus (pomieszczeniu do wędzenia i gotowania), używano do tego drewna liściastego. Następnie głowę dzielono na pół, usuwając niepożądane elementy, w tym mózg.
Głowę moczono w wodzie przez noc, po czym solono ją i zostawiano na kilka dni. Wędzenie trwało od 8 do 10 godzin. To właśnie proces wędzenia nadaje smalahove charakterystyczny smak.
Solenie i wędzenie były kluczowe, aby głowy mogły przetrwać kilka miesięcy, ponieważ w tamtych czasach nie było możliwości mrożenia. Ważne było również przechowywanie mięsa w chłodnym miejscu. Przed podaniem głowę gotowano przez 2-3 godziny, aż mięso odchodziło od kości żuchwy.
Przepis na smalahove
Sugerowana porcja to pół głowy na osobę.
Smalahove powinna być moczona w wodzie przez całą noc. Jeśli danie ma być przyrządzone w tradycyjny sposób, głowa powinna być od 4 do 5 godzin gotowana w wodzie na wolnym ogniu lub na parze tak jak pinnekjøtt, jednak nowsze przepisy zalecają od 2 do 2,5 godziny. Ważne jest, aby nie używać zbyt wysokiej temperatury.
Głowy sprzedawane w supermarketach mogą być oskórowane lub nie, te pierwsze są dla nowicjuszy, te drugie dla zaawansowanych smakoszy owczych głów.
Smalahove serwuje się z ugotowanymi ziemniakami z wywarem, który uzyskaliśmy podczas gotowania głowy i puree z kalarepy.
Można ją również podać z zielonym groszkiem i boczkiem, a obok tego owczego przysmaku często serwuje się tradycyjną kiełbasę vossakorven.
Jak jeść smalahove ? Zazwyczaj zaczyna się od uszu. To tutaj jest dużo tłuszczu, więc najlepiej jeść je gdy są nadal ciepłe. To samo dotyczy oczu. Zdaniem wielu wielbicieli baranich głów, najlepiej smakuje język i wspomniany mięsień oka. Wyłamanie szczęki ułatwia dostęp do oka, a jego mięsień uznawany jest za prawdziwy delikates.
Następnie kontynuuje się jedzenie poprzez nacinanie przedniej części głowy, i przesuwanie się między zębami, nad i pod szczęką.
Mieszkańcy Voss (Vossingowie) słyną z ceremonialnych przemówień okolicznościowych, jednak gdy jedzą baranią głowę, milkną, aby w pełni poczuć satysfakcję i radość z jedzenia smalahove.
Idealne trunki do smalahove – piwo i akvavit
Barania głowa to tłuste danie o intensywnym smaku, doskonale komponuje się z wyrazistym piwem i akvavitem. Polecane piwo to pilsner lub lekkie piwo pszeniczne.
Jeśli preferujesz mocniejsze piwo, które również współgra z potrawą, dobrym wyborem będzie ciemniejsze piwo, takie jak bayer, porter lub stout.
Decydujesz się na akvavit? Wybierz jasny i delikatny, natomiast dla osób poszukujących pełniejszego smaku, dobrze sprawdzi się akvavit dojrzewający w beczkach.
Tradycja i atrakcja turystyczna
Produkcja smalahove jest prawdziwą sztuką, którą doskonalono w Smalahovetunet – jedynym w Norwegii producencie smalahove od 1997 roku.Na cześć tego dania co roku w Voss, na przełomie września i października, odbywa się festiwal kulinarny Smalahovesleppet.
Danie to cieszy się popularnością głównie wśród entuzjastów i często jest serwowane turystom. Ze względu na swój status „ekstremalnego” jedzenia, smalahove jest często poszukiwane przez turystów jako forma kulinarnej przygody. W szczególności miejscowość Voss w Norwegii korzysta z zainteresowania turystów pragnących spróbować tego dania.